
اجزا | مقدار | نیاز روزانه |
آویشن | ** | * |
دوبار در روز هر بار 1 قاشق چایخوری (5میلی لیتر)بعد از صبحانه و بعد از ناهار
به دلیل وجود آهن در گیاه آویشن از مصرف همزمان با فرآورده های آنتی اسید خودداری شود در صورت دفروکسامین (بویژه در ماههای اول ) فلوفنازین داروهای حاوی استروژن و ضد بارداری ،داروهای ضد انعقاد و محصولات ویتامین c با پزشک یا داروساز مشورت نمایید.
اثر تحریکی ضعیف روی مخاط معده ،احتمال لک بینی در زنان ، در صورت مصرف بیش از حد باعث افزایش ترشحات دستگاه گوارشی و به دلیل وجود ویتامین C احتمال بروز تهوع ،استفراغ، خستگی ،کرامپ های شکمی ، بیخوابی ،رسوب در مفاصل بدلیل بیماری نقرس (به علت افزایش اسید اوریک)، اسهال ،احتمال تشکیل سنگهای اورات ،اگزالات و سیستئین درکسانی که سابقه تشکیل سنگهای کلیوی را دارند وجود دارد .
اثرات ضد سرفه و خلط آور شربت احتمالا مربوط به اسانس های فرار موجود در آن نظیر تیمول می باشد که منجر به افزایش حرکت مژکهای تنفسی و افزایش ترشحات مخاطی در دستگاه تنفس می شوند . ویتامین C موجود در شربت برای تشکیل کلاژن و ترمیم بافتهای بدن ضروری می باشد این ویتامین ممکن است در بعضی از واکنشهای اکسیداسیون و احیا ء دخالت نماید .همچنین این ویتامین در متابولیسم فنیل آلانین ،تیروزین،اسید فولیک ،نوراپی نفرین ،هیستامین ،آهن ،بعضی از سیستم های آنزیمی ،مصرف کربوهیدرات ها، ساخت لیپیدها، پروتئینها و کارنی تین دخالت داشته و برای عملکرد سیستم ایمنی و دفاعی بدن و جلوگیری از شکنندگی عروق خونی ضروری است .
زنجبیل موجود در شربت خاصیت ضد تهوع و استفراغ دارد که به جینجرولها و شوگائول های موجود در ریزوم آن نسبت داده شده است در مقایسه با بیشتر داروهای ضد تهوع که بر روی سیستم عصبی مرکزی(CNS) تاثیر می گذارند تصور می شود که خاصیت ضد تهوع زنجبیل به خاطر اثر بر روی عملکرد دستگاه گوارش باشد اجزای مختلف محلول در چربی زنجبیل مانند galanolactone بر روی گیرنده های سروتونین تاثیر می گذارد و باعث بروز خواص ضد تهوع و استفراغ و آنتی اسپاسم بر روی عروق ماهیچه های نرم می گردد . مواد موثره موجود در زنجبیل باعث افزایش جریان بزاق، صفرا و ترشحات معده ای شده و از انقباض های معده ای جلوگیری میکند .