اجزا | مقدار | نیاز روزانه |
کنگرفرنگی | ** | * |
|
|
گیاه کنگرفرنگی به طور سنتی برای درمان بیماری های گوارشی، چربی خون در حد متوسط و همچنین کبد و بیماری های صفراوی استفاده می شود. تصور می شود که برگ کنگر فرنگی برای بیماری های کبد و کلیه موثر است زیرا ترشح صفرا و خروجی ادرار را افزایش می دهد. بنابراین فرآیند تشکیل کلسترول و کاهش قند خون را تنظیم می کند. این گیاه سرشار از سینارین و ترکیبات ارتوفنل است. دیگر ترکیبات فیتوشیمیایی شامل سیناروپیکرین و لاکتون های سزکوئی ترپن است که دارای اثرات کاهش دهنده قند و چربی خون هستند. این دارو دارای اثر صفراآور، سم زدایی کبد و کاهش چربی خون می باشد.
برگ کنگر فرنگی باعث افزایش ترشح اسیدهای صفراوی توسط کبد می شود. همچنین موجب افزایش تولید رسپتورهای LDL- کلسترول در سلول های کبدی و افزایش پاکسازی کلسترول از جریان خون می گردد و به این ترتیب میزان کلسترول خون کاهش می یابد. کلسترول واحد سازنده اسیدهای صفراوی می باشد.
کنگرفرنگی باعث افزایش دفع کلسترول اضافی (به شکل صفرا) از طریق مدفوع می شود. علاوه بر این عصاره آرتیشو با مهار آنزین HMG-COA ردوکتاز موجب کاهش کلسترول می شود. به نظر می رسد سینارین که با نام لوتئولین شناخته می شود بیشترین نقش را در کاهش کلسترول داشته باشد.