نام علمی گیاه تیموس Thymus یا آویشن باغی، از ریشه لغت یونانی Thumon گرفته شده که به معنی پیشکش (که در آتش می ریختند) و یا عطر است. دلیل آن بوی معطری است که هنگام سوزاندن از این گیاه ساطع می شود. آویشن یکی از گیاهان منتخب سازمان بهداشت جهانی WHO بوده و از آن در اکثر دارونامه های معتبر نام برده شده است. گیاه آویشن آنتی اکسیدان، آنتی سپتیک، آنتی باکتریال، آنتی ویروس و ضد قارچ است . علاوه بر این مواد موثره موجود در این گیاه خلط آور بوده و در بهبود اسپاسم، برونشیت و سرفه بسیار موثر است. این فرآورده از پیکر رویشی گیاه تیموس یا آویشن باغی Thymus Vulgaris تهیه شده است.
مکانیسم اثر:
- اثرات ضد باکتریایی: تیمول موجود در گیاه آویشن علیه باکتری هایی که از عوامل مهم ایجاد کننده عفونت های لثه و دهان می باشند، خاصیت آنتی باکتریال قوی داشته و از رشد این باکتری ها جلوگیری می نماید.
- ترکیبات فنلی آویشن مانند تیمول با ورود غشای لیپیدی باکتری ها، نفوذپذیری غشا و خروج یون پتاسیم از سیتوپلاسم را افزایش داده و در نتیجه سبب به هم خوردن تعادل یونی باکتری و از بین رفتن آن می گردد.
- همچنین این ترکیب با مهار تولید انتروتوکسین و تشکیل کلنی باکتری خاصیت ضد باکتریایی خود را اعمال می نماید.
- اثرات ضد قارچی: - تیمول و کارواکرول موجود در آویشن با مهار بیوسنتز ارگوسترول و ایجاد اختلال در غشای قارچ ها سبب مهار رشد گونه های قارچی بیماری زا مانند Candida spp می شود.
- اثرات ضد التهابی: - ترکیبات موجود در آویشن با ممانعت از بیوسنتز پروستاگلاندین ها و مهار مهاجرت نوتروفیل ها که از عوامل ایجاد کننده التهاب می باشند، اثرات ضد التهابی خود را نشان داده و به بهبود سریع تر آفت کمک می نمایند.